Het 51e PaasVolleybalToernooi

PVT 2018

Afgelopen 28 februari t/m 2 maart deed de VGSU weer mee met het PVT. Het mannenteam was voor de vierde keer in de recente geschiedenis aanwezig; het vrouwenteam voor de tweede keer. In dit korte artikel willen we jullie graag een korte impressie geven!

 

Ballen klappen, bier tappen, potentieeltjes laten happen, amicalen trappen, op Zwolle moet je overstappen. Dat is al vier jaar lang het motto waaronder onze prachtige vereniging vertegenwoordigd is op het PVT. Zegt het je niets? Dan ben je waarschijnlijk nog nooit met ons mee geweest. Dit motto vat namelijk precies de kern van hoe wij ons willen presenteren op een dergelijk toernooi. Gemotiveerd, aanwezig, sportief en representatief, maar bovenal studentikoos! Het afgelopen jaar was geen uitzondering.

 

 

Ieder jaar zijn er weer veel dezelfde verhalen te vertellen. Dat de opening wel weer even wennen was, maar toch als thuiskomen voelt. Dat het gruwelijk is om brak te moeten volleyballen. Hoe slecht onze stem er al na een halve dag aan toe is. Of de verhalen over de hoe de eerste pitcher bier smaakt, op vrijdagochtend, na de eerste wedstrijd. Dat scholieren gemiddeld genomen vreselijk saai zijn, en agriculturele studentenverenigingen ronduit vreemd. Hoe saai het is om tegen zowel uitzonderlijk goede als belachelijk slechte teams te spelen. En dat de DJ nooit meer een draaitafel zou mogen aanraken.

Die verhalen zullen we je besparen. In plaats daarvan gaan we proberen uit te leggen, aan de hand van 3  stereotype studenten die tijdens een dergelijk toernooi aanwezig zijn, waarom het PVT der VGSU zo mooi is.

De volleyballers

De eerste groep studenten die we aan je voorstellen zijn de rasechte volleyballers. Je pikt ze er tijdens het toernooi erg snel tussenuit. Deze studenten zijn namelijk te herkennen aan een grote hoeveelheid zelfspot en berusting in hun lot. Ze hebben zich er namelijk al lang bij neergelegd dat, op sportief gebied, dit toernooi een teleurstelling wordt. Het niveau in een studententeam is namelijk vele malen lager dan wat ze zelf gewend zijn uit de tijd dat ze nog volleybalden in een echte competitie. Maar dat geeft niet! Ze proberen er alsnog een leuk feestje van te maken, door de rest van het team te vermaken met zogenaamde “volleybal”-skills. Dat kan op verschillende manieren; we zetten er een paar voor je op een rijtje.

  • Onderhandse sprongservice voordoen.
  • Ballen binnen de drie-meter-lijn timmeren. Genieten is dat.
  • Pancakes uitvoeren.
  • De pocketcoach van de vrouwen een lesje smashing geven.

De strebers

Tot deze categorie behoren alle studenten die geen eerdere volleybal ervaring hebben. Nu hoor ik je denken; er zijn toch ook studenten die niet kunnen volleyballen, maar geen streber zijn? Nee, natuurlijk niet. Als je namelijk niet op het PVT bent om te volleyballen, dan blijf je maar thuis.

Deze groep studenten haalt 3 dagen lang het beste uit zichzelf en staat tijdens wedstrijden nooit normaal op de foto; ze zijn dan immers veel te gefocust. Ze trekken zich op aan het niveau van de volleyballers en laten iedereen bij tijd en wijle versteld staan; er gebeuren namelijk machtig mooie dingen wanneer je deze groep studenten een heel toernooi lang het onderste uit de kan laat halen voor het team. De motiverende woorden van coaches en teamgenoten, gecombineerd met het verlangen om de concurrentie een poepie te laten ruiken, zorgen ervoor dat zelfs de grootste beun tijdens PVT een keer een bal binnen smasht, een bal miraculeus van de grond haalt, of een keiharde smash weet te keren met een grandioos block. Het wordt tijd dat je goed op deze groep studenten gaat letten; je zult versteld staan van de prachtige momenten die ze meemaken.

Bestuurders en coaches

De laatste groep studenten mag niet ongenoemd blijven. Gelokt door alle pret, bier, feesten en mooie verhalen die de ronde doen, hebben deze mensen besloten dat ze toch écht een keer op het PVT geweest moeten zijn. Helaas hebben ze totaal geen behoefte aan alsmede talent voor volleybal. Vandaar dat ze zich aanmelden als coach. Niet wetende dat dat onherroepelijk betekent dat ze zich tenminste 1 keer tijdens het toernooi op het veld zullen moeten begeven, tot ieders vermaak. Daaromheen zijn ze vooral bezig met het veinzen van inzicht in het spelletje en het uitspreken van bemoedigende woorden. En, niet te vergeten: het verzinnen van nieuwe stunts om de wedstrijden vermakelijker te laten zijn voor het publiek. Immers, we zijn niet slechts op het PVT om te volleyballen, maar ook om te laten zien dat we de leukste studentenvereniging van Utrecht zijn! Met dit soort randzaken houden de coaches zich 3 dagen lang bezig. Mits ze niet aan het feesten zijn met de rest van het team.